12 lipca 2024

Kuchenka

zrób to sam - zabawki dla dzieci

Dzieciaki lubią też w gotowanie!
Oczywiście zawsze możemy improwizować, kiedyś przecież wystarczały nam kamienie, piasek, liście i trawa, by stworzyć sobie restaurację na podwórku.

zabawki, konstrukcje tekturowe, auta, dzieci, eko

I pewnie dzisiaj też by wystarczyło, ale co tam. Któregoś dnia moje dziecię przyszło i powiedziało, że chce w domu swoją kuchenkę do gotowania, żeby mogło mi gotować obiady na zamówienie. Mamusine serce rozpłynęło się na te słodkie słówka, a mózg zaczął już konstruować kuchenkę. Z czego ? Oczywiście, że z tektury. Przy okazji powstała też szafeczka na naczynia.

Nie oszukujmy się, konstrukcja kuchenki, czy szafki to nic skomplikowanego. W końcu to postawione na boku pudełko. Nie musimy też kombinować z zawiasami przy drzwiczkach. Potencjalny szary, gruby karton nie rozrywa się przy zagięciach po użyciu 2-3 razy, wytrzyma trochę więcej. A jak zacznie się nadrywać, zawsze można go łatwo podkleić - taka zaleta kartonu. Jak widać na zdjęciach, pracowałam dość równolegle nad obydwoma mebelkami, ale opisze je może po kolei.

A więc kuchenka - ta konstrukcja jest bardziej skomplikowana. Trzeba było ustawić pudełko tak, by wyszły poziomo otwierające się drzwiczki - jak to piekarnikach bywa, pokusiłam się o wycięcie okienka. Na szybkę świetnie sprawdza się grubsza przeźroczysta folia, która może wyciąć z jakiegoś opakowania po zabawce, są też takie przeźroczyste folie w sprzedaży. Taką folię przykleiłam z jednej strony, a potem dokleiłam drugą tekturę z okienkiem, by wzmocnić drzwiczki. Rączka do drzwiczek to plastikowa rączka tez od jakiegoś pudełka, zabawki — tutaj liczy się nasza inwencja i to, co mamy pod ręką w domu. Zawsze możemy też zrobić rączkę z tektury. Moje drzwiczki akurat się tak wpasowały, że przy lekkim wciśnięciu wchodzą pod nakładkę u góry, ta od pokręteł i się trzymają. Jeśli jednak u Was tak nie ma, można użyć zagiętego gwoździka - jak ja zrobiłam przy szafce (o tym zaraz), możemy też dokleić jakieś zapięcie rzepowe czy magnesy.

Teraz przejdźmy do części górnej, tej z pokrętłami — to było najtrudniejsze, nad piekarnikiem powyżej drzwiczek zostawiłam jeszcze zaślepiony pasek kartonu, tu będą nasze pokrętła. Same gałki zrobiłam z nakrętek od soczków Kubuś, których dużo w tym czasie pił mój maluch. Pomalowałam farbą w sprayu- pamiętajcie o czerwonej. W kartonie zrobiłam dziurki, przez które przewlekłam — plastikowe słomki do napojów. Dziś to już prawie zabytek.

Ponieważ do pokręteł użyłam nakrętek zatrzaskowych od Kubusia, wystarczyło przyciąć słomki zamkiem i już dobrze się trzymały, trzeba było tylko trochę spłaszczyć końcówki słomek. Z drugiej, wewnętrznej strony wystarczyło zrobić na słomce duży supeł, tak by nie dało się jej wyciągnąć przez otwór w tekturze.

Na koniec pozostały palniki, czyli tekturowe kółka pomalowane na czarno. I oczywiście całościowy malarski sznyt mebelka. Kuchenka skończona.

Wróćmy więc szybko do szafki. Trafił mi się bardzo ładny karton, więc nie trzeba było go malować. Ścianki trochę wzmocniłam w myśl zasady, jak karton zbyt wiotki, to dodaj kolejną warstwę lub trzy. Jak wspominałam, zaraz po sklejeniu okazało się, że drzwiczki nie za bardzo chcą się trzymać w pozycji zamkniętej, po prostu same się otwierały. Dlatego zrobiłam myk z gwoździkami.

Jak widać na obrazkach, na górze, pośrodku dokleiłam kawałek grubej pianki PCV, można także użyć jakiejś listewki. W nią wbiłam do połowy dwa gwoździki, po jednym na skrzydło drzwiczek, i zgięłam je, tak by blokowały drzwiczki. Wystarczy przekręcić taki gwoździk w bok i można otworzyć szafkę.

W środku szafki dorobiłam jeszcze półeczkę Przycinasz do rozmiaru grubą tekturę, po bokach na równej wysokości przyklejasz tekturowe szyny — miałam akurat taką bardzo grubą i sztywną tekturę falistą. I po prostu wsuwasz półkę na miejsce. Skończone. Możemy testować i się bawić!